Bar "Tahoe" (właścicielka: Nevada)

Niezbyt przyjemny dzień, a w zasadzie to wieczór na spacer. Kiedy już wyszła się przewietrzyć, zanim weźmie się za otwieranie baru, to się paskudnie rozpadało. Pewnie też dlatego sporo ludzi wpadnie do budynku, nie tyle żeby się napić, coby nie moknąć. Popsuje im nieco zamiary, bo jeśli nic nie zamówią to ich po prostu wygoni. Nie ma tak miło, chcesz siedzieć to płać.
Wkroczyła do budynku, otworzyła drzwi, po czym poszła za bar, aby odłożyć tam mokrą kurtkę oraz zdjąć apaszkę. Nie miała prawdopodobnie czasu, aby pójść i odłożyć ją do mieszkania, więc pozostała taka możliwość. Przysunęła sobie krzesło i na nim usiadła, póki nikt nie przyszedł to nie ma co stać. Rozpuściła włosy, aby szybciej jej wyschły, po czym wzięła do ręki książkę i zaczęła ją czytać.

Idealny wieczór, żeby wybrać się do ulubionego baru, posiedzieć z ludźmi i może ewentualnie wypić jedno piwo. Chodzenie na piechotę jest dla frajerów, więc jak zawsze skorzystał ze swojego ulubionego środku transportu i bujając się na swojej pajęczej sieci dotarł na przecznicę, gdzie znajdował się bar Tahoe. Wskoczył gdzieś w ciemną uliczkę, przebrał się i wszedł do środka zdejmując kaptur. Było jeszcze pusto, więc usiadł przy samym barze i uśmiechnął się do właścicielki.
-Dobry wieczór. -znał Amandę, bo bywał tutaj bardzo często i za każdym razem ucinali sobie pogawędkę, w sumie to był jeden z głównych powodów jego wizyt tutaj.

Tak jak się w zasadzie spodziewała, to nie poczytała sobie długo. Zresztą i tak zbyt mocno nie skupiała się na literkach, po których przebiegała wzrokiem, tylko myślała o tym, czy jej bratanek odrobił lekcje i coś zjadł. Nie była najgorszą ciotką na świecie, ale zdecydowanie mogłaby być lepsza. W zasadzie to córką też nie była najlepszą, z rodzicami ostatni raz widziała się na pogrzebie brata, a rozmawiała z nimi też dawno temu. Powinna od czasu do czasu zadzwonić, dowiedzieć się jak ze zdrowiem taty i czy mama się już pozbierała po śmierci pierworodnego. Ale nie miała do tego głowy.
Nie odrywając głowy od książki rzuciła okiem, kto właśnie wszedł do baru i czy przypadkiem nie zabrudził. Gdy ujrzała Aidena, uśmiechnęła się lekko, jednak nadal nie odwracając się w jego stronę, udając, że chce doczytać do końca kartki. Dopiero wtedy książkę odłożyła na bar.
- Dobry wieczór - odpowiedziała i podniosła się z krzesła. Kiedy oboje siedzieli to mężczyzna nadal był od niej wyższy, ale kiedy ustała to mniej więcej byli tego samego wzrostu - Piwo?
W pewnym stopniu spodziewała się, że ten właśnie do niej przyjdzie i choć był jednym z niewielu gości, którzy tutaj przychodzili i których lubiła, to z każdym nowym człowiekiem witała się skinieniem głowy, co jakiś czas podając im alkohol. Czyli standardowy wieczór w pracy.

-Tak, poproszę jakieś małe. -uśmiechnął się do znajomej i przysunął się bliżej blatu. W barze panował bardzo przyjemny klimat. Lekko przygaszone światło, ale mimo wszystko bardzo widno. Lampek, lamp i innych światełek było tam od cholery. W każdym możliwym miejscu coś błyszczało. A najlepszą częścią wystroju były wszystkie butelki, które stały za właścicielką i przyozdabiały całą ścianę. Każda innego koloru z inną etykietą, a życiowym celem Aidena było spróbowanie wszystkich.
Niestety całą tą sielankową atmosferę przerwała banda jakichś hałaśliwych motocyklistów. W ogóle są inni niż tacy? Ktoś spotkał jakiegoś cichego i spokojnego? Nie wydaje mi się. Oczywiście zaraz zaczęli się awanturować, obrażać Amandę, a Aiden bardzo nie lubił jak ktoś obraża kobiety, a w szczególności jego znajome.
-Mogę ja ich obsłużyć? - spytał przyjaciółkę nadal z uśmiechem na twarzy.

Po jego odpowiedzi, podała Aidenowi piwo, przy okazji wyjmując kilka szklanek i je przecierając, bo pewnie zaraz pojawi się więcej osób, które będą chciały się napić. Kilkoro podchodziło i zamawiało z góry, kilka osób chyba się zastanawiało, co chcą, albo mieli nadzieję, że posiedzą sobie bez wydawania pieniędzy. Znajomym osobnikom by pozwoliła posiedzieć, zważając na to, że i tak do niej wpadną innego dnia, tych, których jednak nie rozpoznawała będzie wypraszać.
Gdy do środka wpadli ci czterej faceci nie zwróciła na nich większej uwagi, nawet gdy jeden z nich się wydarł. Było tutaj już kilku takich, ale to jej bar i jeśli coś chce, to niech sam ruszy dupę i podejdzie. Nevada nie jest kelnerką. Gdy znowu krzyknął, nazywając ją 'dziunią' zmarszczyła brwi, ale nie reagowała. Nie zależy jej na takich klientach, mogą sobie wyjść i nie wracać. Posłała Aidenowi uśmiech.
- Jak chcesz - nalała piwa do czterech szklanek i podała mężczyźnie - Tylko nic mi proszę tutaj nie rozwalać.
Oczywiście, szklanek jej niezbyt szkoda, może zawsze sobie kupić nowe. Co innego krzesła, a nawet stół... Z tym może być ciężej.

Wypił całe swoje piwo na raz i podziękował grzecznie Amandzie płacąc i jak zawsze zostawiając jakiś napiwek. Nie był jakoś szczególnie bogaty, ale doceniał jej pracę i lubił jak dziękowała mu za każdym razem uśmiechem. Wstał ze swojego, o dziwo wygodnego, stołka, wziął cztery kufle i już zamierzał się skierować do gości, którzy czekali na swój alkohol. Jeszcze jednak przyjaciółka jak widać nie skończyła i chciała mu coś powiedzieć. Odwrócił głowę w jej kierunku i po wysłuchaniu, że ma niczego nie niszczyć, wyszczerzył się szeroko.
-Postaram się, ale nic nie obiecuję. -powiedział i ruszył pewnym krokiem w kierunku stolika. Postawił piwo na środku, powiedział ile się za nie należy i czekał na pieniądze.